Θρήνος για τον 19χρονο Ραφαήλ που σκοτώθηκε από την έκρηξη στο πεδίο βολής – «Ήταν πολύ χαρούμενος για την άσκηση» λέει ο πατέρας του

Το τραγικό δυστύχημα στο πεδίο βολής της Ρόδου, που στέρησε τη ζωή από τον 19χρονο στρατιώτη Ραφαήλ κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής άσκησης, έχει βυθίσει στο πένθος την οικογένεια, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την τοπική κοινωνία. Ο νεαρός ΕΠΟΠ, γεμάτος ενθουσιασμό, όνειρα και προσμονή, έχασε τη ζωή του λίγες μόλις ώρες μετά την άφιξή του στη μονάδα.

Η μοιραία έκρηξη στο πεδίο βολής Αφάντου

Το δυστύχημα σημειώθηκε το πρωί της Τετάρτης 26 Νοεμβρίου 2025 στο πεδίο βολής της περιοχής Αφάντου, στο πλαίσιο προγραμματισμένης εκπαιδευτικής δραστηριότητας με ρίψη χειροβομβίδας. Κατά τη διάρκεια της άσκησης, κάτω από συνθήκες που διερευνώνται, σημειώθηκε φονική έκρηξη, η οποία τραυμάτισε θανάσιμα τον 19χρονο Ραφαήλ, καταγόμενο από το Ηράκλειο Κρήτης.

Την ίδια στιγμή, ένας 39χρονος Επιλοχίας, πατέρας δύο παιδιών, τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύεται δίνοντας σκληρή μάχη για τη ζωή του. Η άσκηση είχε οργανωθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες ασφαλείας, ωστόσο η έκρηξη μετέτρεψε σε τραγωδία ένα τυπικό εκπαιδευτικό σενάριο. Στρατιωτικοί σχηματισμοί κινητοποιήθηκαν άμεσα, ενώ ασθενοφόρα έσπευσαν στο σημείο για την παροχή πρώτων βοηθειών. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, ο 19χρονος υπέκυψε στα τραύματά του, σκορπίζοντας ανείπωτη οδύνη.

Η τελευταία συνομιλία πατέρα και γιου – Λόγια που ραγίζουν καρδιές

Ο πατέρας του Ραφαήλ, Διοικητής του Λιμενικού στον Κόκκινο Πύργο, μιλά συντετριμμένος για την τελευταία επικοινωνία που είχε με τον γιο του, λίγες μόλις ώρες πριν από το δυστύχημα. Με σπασμένη φωνή περιγράφει τον ενθουσιασμό και τη χαρά του παιδιού του: «Ήταν πολύ χαρούμενος που θα πήγαινε για την άσκηση… Το παλικάρι μου ήταν δεύτερη ημέρα στο στρατόπεδο, είχε πάει για ΕΠΟΠ και σήμερα θα πήγαινε για εκπαίδευση. Ο παππούς του ήταν πυροτεχνουργός στην Κρήτη και παλαιότερα ζούσαμε στη Ρόδο, όπου στο ίδιο στρατόπεδο ήταν και ο παππούς του. Είχαμε μιλήσει σήμερα το πρωί και ήταν πολύ χαρούμενος που θα πήγαινε για την άσκηση και εχθές το βράδυ που έφυγα και εγώ από Ρόδο, ήταν πολύ χαρούμενος». Ο λόγος του πατέρα αποτυπώνει γλαφυρά το μέγεθος της απώλειας και τη σκληρή ειρωνεία της μοίρας, καθώς τα λόγια ενθουσιασμού μετατράπηκαν σε μια οδυνηρή ανάμνηση μέσα σε λίγες ώρες.

Η οικογενειακή παράδοση και το όνειρο που έσβησε πρόωρα

Ο Ραφαήλ είχε μόλις ξεκινήσει την πορεία του ως ΕΠΟΠ και βρισκόταν μόλις στη δεύτερη ημέρα παρουσίας του στο στρατόπεδο. Η επιλογή του να ακολουθήσει τον στρατιωτικό δρόμο συνδεόταν και με μια βαθιά οικογενειακή παράδοση, καθώς ο παππούς του είχε υπηρετήσει ως πυροτεχνουργός στο ίδιο στρατόπεδο της Ρόδου. Ο νεαρός ένιωθε ιδιαίτερη υπερηφάνια και συγκίνηση που ακολουθούσε τα βήματα του παππού του, βλέποντας τη δική του παρουσία ως συνέχεια μιας διαδρομής προσφοράς. Ο πατέρας του θυμάται με πόνο τα τελευταία λόγια πριν από την άσκηση: «Μου είχε πει ότι από εχθές θα είχαν βολές, αλλά εχθές δεν πρόλαβε. Το βράδυ που έφυγα από τη Ρόδο, μού είπε ότι θα πήγαιναν σήμερα το πρωί για να ρίξουν βολές με χειροβομβίδες και του είπα “θα πας και εσύ;”. Και μου είπε “ναι, περιμένω πως και πως την στιγμή”, και την έριξε και έφυγε…». Μέσα σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το όνειρο, η τόλμη, αλλά και η αβάσταχτη απώλεια ενός νέου ανθρώπου που μόλις άρχιζε να χαράζει το μέλλον του.

Σιωπηλός πόνος και ένα μόνο αίτημα: να σωθεί ο τραυματίας Επιλοχίας

Παρά τη συντριβή του, ο πατέρας του Ραφαήλ δεν επιλέγει τον δρόμο των κατηγοριών. Στρέφει τη σκέψη του στο μοναδικό «γιατί» που τον βασανίζει και στην ελπίδα να σωθεί ο δεύτερος τραυματίας: «Μου είπαν όταν έφυγε κατευθείαν, δεν ξέρω παραπάνω λεπτομέρειες, το απόγευμα θα πάω Ρόδο. Για την ώρα δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, αυτό που εύχομαι είναι να γλυτώσει το άλλο παιδί». Η στάση του αποτυπώνει βαθιά αξιοπρέπεια και ανθρώπινο μεγαλείο μέσα στον απόλυτο πόνο. Η οικογένεια βιώνει πλέον μια πραγματικότητα αβάσταχτη, όπου η υπερηφάνεια για το παιδί τους συνυπάρχει με το πένθος για τον άδικο χαμό του.

Μια τραγωδία που συγκλονίζει την κοινωνία και τις Ένοπλες Δυνάμεις

Η απώλεια του 19χρονου Ραφαήλ συγκλονίζει ολόκληρη την κοινωνία, αναδεικνύοντας τη λεπτή γραμμή μεταξύ εκπαίδευσης και κινδύνου ακόμη και στο πιο ελεγχόμενο περιβάλλον. Οι αρμόδιες αρχές διεξάγουν έρευνα για να αποσαφηνίσουν πλήρως τις συνθήκες της έκρηξης, ενώ στρατιωτική και πολιτική ηγεσία εκφράζουν τη θλίψη τους. Ένα νέο παιδί, που ξεκίνησε με όνειρα, φιλοδοξίες και αίσθημα καθήκοντος, δεν πρόλαβε καν να ζήσει την πρώτη του άσκηση, αφήνοντας πίσω του μια οικογένεια βυθισμένη στο πένθος και μια κοινωνία που σιωπηλά παρακολουθεί ακόμη ένα τραγικό κεφάλαιο να γράφεται σε καιρό ειρήνης.

Πηγή