Η μεγάλη απόφαση της Μαρίας Καρυστιανού: Ποιος θα είναι ο επικεφαλής στο κόμμα της;

Εξελίξεις με το κόμμα της Μαρίας Καρυστιανού.

Το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα, με σαφές και αδιαπραγμάτευτο στίγμα ρήξης με το υπάρχον πολιτικό σύστημα, έχει πάψει πλέον να αποτελεί απλή θεωρητική συζήτηση και διατυπώνεται πλέον ανοιχτά και χωρίς υπεκφυγές.

Οι πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο της κοινωνικής κινητοποίησης, δείχνουν ότι η ιδέα έχει περάσει από τη θεωρία στην πράξη και αποκτά συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Η ίδια η κα Καρυστιανού μιλά για ένα πολιτικό εγχείρημα που δεν θα πατήσει σε έτοιμους και φθαρμένους μηχανισμούς, αλλά θα προκύψει «μέσα από την κοινωνία» ως αποτέλεσμα της οργής και της απογοήτευσης. Η φιλοδοξία του σχήματος, όπως τονίζει εμφατικά, δεν είναι η διαχείριση των προβλημάτων του σημερινού συστήματος, αλλά η ριζική ανατροπή του.

Η εκτίμησή της για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση είναι ιδιαίτερα σκληρή, καθώς θεωρεί ότι το σύστημα είναι «τόσο σαθρό που θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή».

Το προφίλ του επικεφαλής: Άφθαρτος και ριζοσπαστικός

Το ζητούμενο, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που τίθενται, είναι η εύρεση ενός προσώπου-κλειδί που θα ηγηθεί του εγχειρήματος, με αυστηρά καθορισμένο προφίλ που αποκλείει κάθε σύνδεση με το παρελθόν.

1. Αποκλείεται να είναι προϊόν του παλιού πολιτικού κόσμου.
2. Δεν μπορεί να φέρει φθορά εξουσίας ή πολιτικά «χρέη» από προηγούμενες διαδρομές.
3. Πρόσωπα που έχουν ταυτιστεί με το παλαιό κατεστημένο, με κυβερνήσεις, μνημόνια ή κομματικούς μηχανισμούς, αποκλείονται εκ των πραγμάτων.

Σε αυτή τη λογική, ονόματα που φέρουν το βάρος κύκλων που έχουν κλείσει, όπως οι Αλέξης Τσίπρας ή ο Αντώνης Σαμαράς, δεν χωρούν σε αυτή τη νέα πολιτική πρόταση – όχι ως πρόσωπα, αλλά ως σύμβολα ενός κύκλου που, κατά την ίδια, έχει ολοκληρώσει τη διαδρομή του.

Αντίθετα, το ζητούμενο είναι ένας ηγέτης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

• Άφθαρτος, χωρίς κομματικό παρελθόν.
• Με κοινωνική αναφορά και καθαρό, αδιαμεσολάβητο λόγο.
• Ένας επικεφαλής που να εμπνέει εμπιστοσύνη και να εκφράζει την ανάγκη αλλαγής χωρίς πολιτικές «εκπτώσεις».
• Πρέπει να είναι ένα δυναμικό πρόσωπο, αλλά όχι επαγγελματίας της πολιτικής, με όραμα, αλλά και ξεκάθαρη διάθεση σύγκρουσης με τις παγιωμένες δομές του συστήματος.

Η πολιτική αδιέξοδος και η απόρριψη συνεργασιών

Η Μαρία Καρυστιανού δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες σχετικά με τον τελικό στόχο. Αν το εγχείρημα ολοκληρωθεί σωστά και βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι, η μετατροπή του κινήματος σε κόμμα είναι πιθανή και επιθυμητή.

«Πρέπει να έχουμε κάτι να ψηφίσουμε», σημειώνει, τονίζοντας την ανάγκη για μια εναλλακτική «τελείως διαφορετική από τις υπόλοιπες».

Ταυτόχρονα, θέτει κόκκινες γραμμές σχετικά με πιθανές μελλοντικές συνεργασίες: δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεργασίας με παλαιά κόμματα ή πρόσωπα που έχουν «αγγίξει» το προηγούμενο σύστημα, καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε τον λόγο ύπαρξης και το στίγμα της ρήξης του νέου φορέα.

Παρά τις επιθέσεις και τις πιέσεις που, όπως δηλώνει, γνωρίζει από πού προέρχονται, η Καρυστιανού δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει το έργο της. Εκτιμά ότι βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην πραγμάτωση του στόχου της και πιστεύει ακράδαντα ότι η κοινωνική κινητοποίηση μπορεί να δώσει πολιτική διέξοδο εκεί όπου το υπάρχον σκηνικό δείχνει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η συζήτηση, επομένως, για ένα νέο, ριζοσπαστικό πολιτικό σχήμα μόλις ξεκίνησε ουσιαστικά.

Πηγή