Θλίψη στο ΚΚΕ: Πέθανε σε ηλικία 48 ετών ο Θανάσης Γκώγκος

Έφυγε από τη ζωή στα 48 του χρόνια το στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του Τμήματος για την Εργατική και Συνδικαλιστική Δουλειά, Θανάσης Γκώγκος, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ «αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον συναγωνιστή Θανάση Γκώγκο, μέλος της Γραμματείας του, ο οποίος έφυγε χθες από κοντά μας, μετά από πολύμηνη και γενναία μάχη με τον καρκίνο».

Ο Θανάσης Γκώγκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Από τα εφηβικά του χρόνια εργάστηκε σε πολλές δουλειές στον ιδιωτικό τομέα.

Διετέλεσε μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας και της ΓΣΕΕ. Μέχρι και σήμερα ήταν μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).

Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«Η απώλειά του γεμίζει πόνο όλες και όλους εμάς που συμπορευτήκαμε μαζί του στους αγώνες και στην καθημερινή πάλη του εργατικού κινήματος. Όλους όσοι γνωρίσαμε έναν άνθρωπο σεμνό, σταθερό, ακούραστο και πολυσχιδή, που δεν έβαλε ποτέ τον εαυτό του πάνω από τη συλλογικότητα και τον αγώνα της εργατικής τάξης.

Ο Θανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Από τα εφηβικά του χρόνια εργάστηκε σε πολλές δουλειές στον ιδιωτικό τομέα και εντάχθηκε στις γραμμές του εργατικού κινήματος, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια και αυταπάρνηση από διάφορες θέσεις ευθύνης. Διετέλεσε μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας και της ΓΣΕΕ. Μέχρι και σήμερα ήταν μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), δίνοντας καθημερινές μάχες για τα δικαιώματα των ανέργων και των εργαζομένων, με καθαρό ταξικό προσανατολισμό και χωρίς καμία έκπτωση.

Από τον Μάη του 2003 ήταν μέλος της Γραμματείας Νέων και στη συνέχεια της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στο οποίο είχε ουσιαστική και καθοριστική συμβολή στη λειτουργία, στη δράση και στη συσπείρωση δυνάμεων με το ταξικό ρεύμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως επίσης και σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη των εκφυλιστικών μεθόδων και των μηχανισμών χειραγώγησης του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είχε την ευθύνη της προπαγάνδας του ΠΑΜΕ, συμβάλλοντας καθοριστικά στην επεξεργασία θέσεων, υλικών και παρεμβάσεων, με ξεχωριστή συμβολή στα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Τον διέκρινε έντονα το πνεύμα πρωτοβουλίας και η δημιουργικότητα, στοιχεία που αποτυπώθηκαν και σε πλευρές της δράσης που έδεναν τον αγώνα με τη συλλογικότητα και τη ζωή, όπως η συμβολή του στη διοργάνωση των τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ.

Ο Θανάσης πίστεψε βαθιά στη δύναμη της ταξικής πάλης, στη συλλογική δράση, στη δυνατότητα οι εργάτες να σταθούν όρθιοι και να απελευθερωθούν από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Δεν αντιμετώπισε ποτέ τον αγώνα ως ρόλο ή τυπικό καθήκον, τον έζησε ως στάση ζωής. Ήταν πάντα παρών, με λόγο ουσιαστικό, με πράξη συνεπή, με καθαρή ταξική πυξίδα. Ακόμη και στη δύσκολη προσωπική του μάχη, παρέμεινε δεμένος με τον συλλογικό αγώνα, με αγωνία και ενδιαφέρον για το σήμερα και το αύριο του κινήματος και των αγώνων της εργατικής τάξης.

Τον αποχαιρετάμε με σεβασμό, συγκίνηση και την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους τον δρόμο που περπατήσαμε μαζί του. Όπως και στους στίχους των Pink Floyd που αγαπούσε, ο Θανάσης ήξερε ότι τα πάντα είναι δοσμένα στον αγώνα για τη ζωή και τις ανάγκες της τάξης μας, την οριστική απαλλαγή από τους εκμεταλλευτές της.

«With, without, and who’ll deny it’s what the fighting’s all about».

Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του, τη σύντροφό του Μαρία και την κόρη του Λένα».

Πηγή