Ο Νίκος Ζιώγαλας γεννήθηκε στη Φυτεία Ημαθίας το 1953.Είναι ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες τραγουδοποιούς εδώ και 2-3 δεκαετίες, με αρκετά τραγούδια του να παίζονται ανελλιπώς όχι μονάχα στα ραδιόφωνα, αλλά σε κάθε μουσική βραδιά ή παρεΐστικη σύναξη… ανεξαρτήτως ηλικίας.
Της: Έπη Τρίμη
Δεν είναι κι εύκολο αυτό ιδίως για κάποιον που δεν κλείστηκε ποτέ σε δεδομένες φόρμες, αλλά πάντα πειραματίστηκε σύμφωνα με τα γούστα του, αγκαλιάζοντας και τη «δυστοκία» του, όπως την ονομάζει ο ίδιος. Στο Νίκο Ζιώγαλα αρέσει η γυμναστική και η αυτοσυγκέντρωση και του αρέσει να πηγαίνει βόλτες με το αυτοκίνητο με μουσική. Αγαπημένες διαδρομές του είναι η Μαραθώνος και η παραλιακή.
Η επαγγελματική συνεργασία στην τρίτη γυμνασίου
Η ενασχόληση του Νίκου Ζιώγαλα με τη μουσική ξεκινά από πολύ νεαρή ηλικία. Από μαθητής, στο γυμνάσιο στη Βέροια, από την τρίτη γυμνασίου, ξεκίνησε με ένα συγκρότημα επαγγελματικά σε δύο κλαμπ που υπήρχαν.
Ήταν μια παγκόσμια έκρηξη της ροκ τότε και κάθε μικρή πόλη που σεβόταν τον εαυτό της είχε συγκροτήματα που έπαιζαν live, είχε πει ο Νίκος Ζιώγαλας για το ξεκίνημά του. Εκεί κατάλαβα ότι η ζωή μου τελικά είναι η μουσική, το σκίρτημα και η φλόγα ήταν πολύ δυνατά. Δεν αμφιταλαντεύτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Έτσι ήρθα στην Αθήνα με τα «Ανάκαρα», παίζοντας διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών, μετά με τον Σαββόπουλο στους Αχαρνείς, με τη Σπυριδούλα, μέχρι που ξεκίνησα να γράφω δικά μου τραγούδια.
Έγινα πατέρας στα 56, ηρέμησε δεν είμαι ο Βουτσάς
Ο Νίκος Ζιώγαλας μίλησε σε συνέντευξή του για το ξεκίνημα της καριέρας του, την κόρη του αλλά και σχολίασε και συναδέλφους του έχοντας πει:«Έγινα πατέρας στα 56, ηρέμησε δεν είμαι ο Βουτσάς». Ακόμη στην ίδια συνέντευξή του είχε αναφερθεί στην αγάπη του για τη μουσική όταν ακόμα ήταν έφηβος λέγοντας:«Όταν έφυγα στα 17 από το σπίτι μου οι γονείς μου δεν ήξεραν τι ήταν το ροκ εν τρολ και ήρθα Αθήνα από Βέροια. Η μάνα μου με θεωρούσε τελειωμένη ιστορία».
Επαγγελματική πορεία
Το Νίκο Ζιώγαλα στις αρχές της δεκαετίας του ’70 τον βρίσκουμε να παίζει διασκευές δημοτικών τραγουδιών με το συγκρότημα “ΑΝΑΚΑΡΑ”. Κατά την ίδια περίοδο ο Νίκος Ζιώγαλας συνεργάζεται δισκογραφικά με τον Θανάση Γκαϊφύλλια στο “ΩΤΟΣΤΟΠ”. Λίγο αργότερα, τον συναντάμε να τραγουδάει στο άλμπουμ του Ηρ. Τριανταφυλλίδη “ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ”. Το 1977 συμμετέχει στην παράσταση και στον δίσκο “ΑΧΑΡΝΗΣ” του Διονύση Σαββόπουλου. Αμέσως μετά, και για τα επόμενα 2 χρόνια, παρακολουθεί σπουδές Μουσικοθεραπείας στο Παρίσι.Κατά την παραμονή του εκεί, παίζει μουσική στους δρόμους και στο μετρό παρέα με άλλους Έλληνες μουσικούς. Ο Νίκος Ζιωάγαλας επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεργάζεται για ένα χρόνο με το συγκρότημα “ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ”.Έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύεται ενώ έχει συνεργαστεί με την αφρόκρεμα της ελληνικής μουσικής.
Η δουλειά στο θρυλικό μπαρ Λούκι και η γνωριμία με την … «Σταρ του σινεμά»
Στην Αθήνα πιάνει δουλειά στο μπαρ Λούκι του Αλέξη Γκόλφη. Θρυλικό μπαρ της εποχής, που απαθανατίστηκε έξοχα στο τραγούδι των Αδελφών Κατσιμίχα «Μια βραδιά στο Λούκι». Εκεί σύχναζαν σημαντικά πρόσωπα του ελληνικού ροκ, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Γιόλα Αναγνωστοπούλου. Εκεί λοιπόν, στο «Λούκι», ο Νίκος Ζιώγαλας δουλεύει στην μπάρα και σερβίρει ποτά.
Η «Σταρ του Σινεμά» ήταν μια κοπέλα που δουλεύει επίσης εκεί. Ο Νίκος, την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και όταν τα βράδια την βλέπει να έρχεται, να κατεβαίνει τις σκάλες για να πιάσει δουλειά αναστατώνεται τόσο πολύ, ώστε του πέφτουν τα ποτήρια. Το περιγράφει στον στίχο…
Τι να `ναι αυτό που ξαφνικά μ’ αναστατώνει
όταν τα πόδια σου προβάλλουν στα σκαλιά
χάνω τον έλεγχο και κάνω χίλια λάθη
τ’ αφεντικό τη γράφει τη ζημιά
Η ιστορία του τραγουδιού
Ο Νίκος Ζιώγαλας για το τραγούδι αυτό, έχει πει:
«Δούλευα τότε μπάρμαν στο μπαρ Λούκι. Η κοπέλα δούλευε στα τραπέζια, σερβιτόρα. Εγώ την ερωτεύομαι πολύ, και μια νύχτα της εξομολογούμαι τον έρωτά μου, οπισθοχωρεί αυτή ξαφνιασμένη, και τρώω τη χυλόπιτα.
Δεν το περίμενα, γιατί νόμιζα πως είχα ψυχολογήσει την κατάσταση, όμως έπεσα πολύ έξω. Δεν ήθελε με τίποτα. Μετά τη δουλειά, πήγα στο σπίτι και έγραψα κατευθείαν το τραγούδι. Τελικά η χυλόπιτα μου βγήκε σε καλό γιατί έγραψα αυτό το τραγούδι. Και την ευχαριστώ πάρα πολύ…»
«Δεν την ξαναείδα από τότε. Το μόνο που θυμάμαι, το όνομά της, Φανή. Φανή και ήταν από την Κοζάνη… Καλή της ώρα όπου κι αν είναι…»