Μιχάλης Χατζηγιάννης: Μίλησε για τα 51 χρόνια τούρκικης εισβολής στην Κύπρο

Ψυχές που χάθηκαν μα ποτέ δεν ξεχάστηκαν, αναφέρει συγκινημένος ο τραγουδιστής

Με λόγια γεμάτα συναίσθημα και αναμνήσεις από μια πατρίδα που χάθηκε βίαια, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης τίμησε την επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974

Το βίντεο των αναμνήσεων

Ο γνωστός τραγουδιστής και συνθέτης, με καταγωγή από την Κερύνεια, επέλεξε να μοιραστεί με τους διαδικτυακούς του φίλους μια ιδιαίτερα προσωπική στιγμή μέσα από τον λογαριασμό του στα social media.

Στην ανάρτησή του περιγράφει πώς η φετινή επέτειος τον βρίσκει στην Κύπρο, να ξεφυλλίζει το οικογενειακό άλμπουμ – ένα από τα λίγα πράγματα που κατάφεραν να διασώσουν οι συγγενείς του από τη μέρα της εισβολής.

Η σημερινή μέρα με βρίσκει στην Κύπρο, να ξεφυλλίζω και πάλι το άλμπουμ. Κάποιες φωτογραφίες στις σελίδες του, από τα ελάχιστα πράγματα που κατάφεραν οι δικοί μου να διασώσουν εκείνη την ημέρα, σαν σήμερα, 51 χρόνια πριν…

Ξεφυλλίζω και “ταξιδεύω” στα μονοπάτια μιας ζωής που ξεριζώθηκε τόσο βίαια. “Μπαίνω” στο σπίτι που έμεινε πίσω, με την πόρτα ανοιχτή και το τραπεζομάντηλο στρωμένο. “Μυρίζω” στην αυλή το γιασεμί που σ’ ένα πρωί ξεράθηκε. “Συνομιλώ” με γείτονες που δεν γνώρισα ποτέ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Michalis Hatzigiannis (@mhatzigiannis)

Μεγάλωσα ξεφυλλίζοντας αυτό το άλμπουμ κι ακούγοντας από τη γιαγιά, τον παππού, τους γονείς, για την Κερύνεια μας και για εκείνο το πρωινό του Ιούλη, που όλα άλλαξαν.

Ψυχές που χάθηκαν μα ποτέ δεν ξεχάστηκαν. Ρίζες που ξεριζώθηκαν, μα κράτησαν μέσα τους κόκκους χώμα. Χώμα που άνθισε μέσα από τις αφηγήσεις, τις φωτογραφίες, τα τραγούδια, τις προσευχές, την ελπίδα. Κάθε φορά που έρχομαι στην Κύπρο, πιάνω στα χέρια μου αυτό το άλμπουμ γιατί μέσα στις σελίδες του, το πριν συναντά το μετά. Το χθες ενώνεται με το σήμερα και μαζί ατενίζουν το αύριο που όλοι προσμένουμε.

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, με την προσωπική του αναφορά, δίνει ανθρώπινη διάσταση σε μια ημερομηνία-ορόσημο για την Κύπρο και υπενθυμίζει πως η μνήμη παραμένει ζωντανή όχι μόνο μέσα από τις πολιτικές δηλώσεις, αλλά και μέσα από τις σιωπηλές σελίδες ενός οικογενειακού άλμπουμ.