Δυστυχώς έφυγε ακίνητη με ένα τσιγάρο στο χέρι: Η Ελληνίδα ηθοποιός που αγαπούσαν όλοι έφυγε μόνη και λησμονημένη

Σαπφώ Νοταρά: Το άδοξο φινάλε χωρίς χειροκρότημα

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του ελληνικού κινηματογράφου, η Σαπφώ Νοταρά έμεινε στη μνήμη του κοινού ως η αυστηρή, καυστική, αλλά πάντα απολαυστική «γεροντοκόρη» των ταινιών της Φίνος Φιλμ. Με τη βραχνή φωνή, το ειρωνικό ύφος και τις ατάκες της —«Εδώ μέσα γίναμε Σόδομα και Γόμορρα» και «Βάλε και λίγο βρε παιδί μου, δεν θα τα πάρεις μαζί σου!»— έγινε διαχρονική.

Ωστόσο, πίσω από τη σαρκαστική της περσόνα, κρυβόταν μια βαθιά καλλιεργημένη, ευαίσθητη και μοναχική γυναίκα, που δεν κατάφερε ποτέ να απαλλαγεί από τη σκιά των ρόλων που την καθιέρωσαν.

Η ζωή πριν από το θέατρο

Γεννημένη με το επίθετο Χανδάνου, σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή και εργάστηκε σε τράπεζα, όμως σύντομα εγκατέλειψε τα πάντα για το θέατρο. Είχε σπουδάσει χορό και δραματική τέχνη, ενώ το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο «Νοταρά» το πήρε από την οδό όπου στεγαζόταν η σχολή της, στην οδό Νοταρά του Πειραιά.

Παρότι έγινε γνωστή σε ρόλους «ασχημούλας» ή «στριμμένης», όσοι τη γνώρισαν στα νιάτα της την περιγράφουν ως όμορφη, γοητευτική και με χάρη χορεύτρια, που τραβούσε τα βλέμματα. Παρά τις επιτυχίες της, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ο μεγάλος της έρωτας χάθηκε στα χρόνια της Αντίστασης, όταν ο αγαπημένος της έγινε αντάρτης και εξαφανίστηκε.

Έρωτες, προτάσεις και ιστορίες

Η Νοταρά είχε προτάσεις γάμου, μεταξύ αυτών και από έναν εύπορο επιχειρηματία της Αλεξάνδρειας, τον οποίο απέρριψε επειδή –όπως έλεγε– «ήταν σαν τον Φρανκενστάιν».

Μάλιστα, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο σπουδαίος ζωγράφος, της είχε εκμυστηρευτεί πως θα ήθελε να κάνει παιδί μαζί της. Εκείνη νόμιζε πως της έκανε φάρσα, εξοργίστηκε και τον έδιωξε κακήν κακώς. Παρ’ όλα αυτά, αργότερα έγιναν καλοί φίλοι, όπως και με τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή.

Η απομόνωση και η σιωπηλή έξοδος

Από τη δεκαετία του ’70 και μετά, οι προτάσεις για ρόλους μειώθηκαν δραματικά. Η Σαπφώ Νοταρά απομονώθηκε στο διαμέρισμά της στην Πλατεία Κουμουνδούρου, ζώντας με λιγοστά μέσα, αλλά με αξιοπρέπεια. Κρατούσε παρέα με λίγους φίλους και διάβαζε ασταμάτητα.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιος ήταν ο «Καλός Σαμαρείτης» που πλήρωνε το ενοίκιό της — ίσως κάποιος νεαρός θαυμαστής ή επιχειρηματίας που τη βοηθούσε διακριτικά.

Η ηθοποιός πέθανε μόνη, στις 11 Ιουνίου 1985, σε ηλικία 80 ετών. Δύο ημέρες αργότερα, τη βρήκαν στο σπίτι της, καθισμένη στην πολυθρόνα, με ένα βιβλίο και ένα τσιγάρο στο χέρι — η τελευταία σκηνή μιας ζωής γεμάτης ρόλους, χωρίς όμως θεατές.

Μια ζωή χωρίς «αυλαία»

Η Σαπφώ Νοταρά έφυγε χωρίς χειροκρότημα, αλλά με την αιώνια αναγνώριση του κοινού που ακόμη γελά, συγκινείται και τη θυμάται μέσα από τις ατάκες της.

Ήταν μια γυναίκα χειραφετημένη, ανεξάρτητη και αυθεντική, που έζησε με τον δικό της τρόπο — μακριά από τα φώτα, αλλά πάντα μέσα στην καρδιά του ελληνικού σινεμά.

Πηγή