Σήκωσα το καπάκι της τουαλέτας το πρωί και πάγωσα — στην αρχή νόμιζα πως ήταν απλώς ένα αντικείμενο, μέχρι που άρχισε να κινείται

Το πρωινό ξεκίνησε όπως κάθε άλλο. Μπήκα στο μπάνιο να πλύνω το πρόσωπό μου, μισοκοιμισμένος και σκεπτόμενος το πρωινό μου.

Αλλά τη στιγμή που σήκωσα το καπάκι της τουαλέτας, η ανάσα μου κόπηκε.

Κάτι σκοτεινό καθόταν στον πάτο της λεκάνης.

Στην αρχή νόμιζα πως ίσως κάτι είχε πέσει μέσα — μια βούρτσα, ένα καπάκι από μπουκάλι, ποιος ξέρει.

Αλλά τότε… κινήθηκε. ????

Πάγωσα. Για λίγα δευτερόλεπτα απλώς κοιτούσα, προσπαθώντας να καταλάβω τι έβλεπα.

Η κίνηση ήταν αργή, σχεδόν ομαλή, σαν κάτι να έσπρωχνε απαλά το νερό από κάτω.

Και τότε μου ήρθε στο μυαλό — αυτό που έβλεπα δεν ήταν αντικείμενο.

Όταν η επιφάνεια του νερού έκανε ρυτίδες, διέκρινα σκούρα, γυαλιστερά λέπια.

Και τότε κατάλαβα — υπήρχε ένα φίδι μέσα στην τουαλέτα.

Η καρδιά μου σταμάτησε για ένα δευτερόλεπτο.

Έκλεισα αμέσως το καπάκι τρομαγμένος μήπως βγει έξω, άρπαξα τα παιδιά μου χωρίς δεύτερη σκέψη και τρέξαμε έξω, αφήνοντας την πόρτα ορθάνοιχτη.

Τα χέρια μου έτρεμαν, η ανάσα μου ήταν κοφτή, και ένα μόνο ερώτημα στριφογύριζε στο μυαλό μου:

Πώς μπήκε εκεί μέσα;

Λίγα λεπτά αργότερα κάλεσα βοήθεια.

Όταν οι ειδικοί έφτασαν και άνοιξαν προσεκτικά το καπάκι, το φίδι ήταν ακόμα εκεί — κουλουριασμένο, με το σώμα του να γυαλίζει μέσα στο νερό.

Ένας από τους άνδρες εξήγησε ότι αυτό συμβαίνει πιο συχνά απ’ ό,τι νομίζουν οι περισσότεροι.

Κατά τους ζεστούς μήνες, τα ερπετά μερικές φορές εισέρχονται μέσω των σωληνώσεων, αναζητώντας δροσιά και νερό.

Στεκόμουν στην πόρτα, ανίκανος να τραβήξω το βλέμμα μου.

Το σπίτι που πάντα ένιωθα ασφαλές, ξαφνικά δεν μου φαινόταν πια τόσο ασφαλές.

Από τότε, κάθε φορά που μπαίνω στο μπάνιο, δεν μπορώ να μην κοιτάξω πρώτα την τουαλέτα —

απλώς για να σιγουρευτώ ότι τίποτα δεν κινείται ξανά.

Πηγή