Διονύσης Σαββόπουλος: Πώς έμαθε το 2020 για τον καρκίνο – «Είχα κάτι ενοχλήσεις στο…»

Ο αποχαιρετισμός ενός μεγάλου δημιουργού

Στο καρδιολογικό τμήμα του νοσοκομείου Υγεία άφησε την τελευταία του πνοή, το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένας από τους σπουδαιότερους και πιο αγαπητούς καλλιτέχνες της Ελλάδας. Παρά την πολυετή μάχη του με τον καρκίνο, η ζωή του έσβησε ήρεμα, ύστερα από ανακοπή καρδιάς στις 9:10 μ.μ. Ο «Νιόνιος», όπως τον αποκαλούσε με αγάπη το κοινό, είχε ήδη μοιραστεί μέσα από την αυτοβιογραφία του «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» τη δύσκολη πορεία του απέναντι στην ασθένεια, αποκαλύπτοντας με ειλικρίνεια και ψυχραιμία τις στιγμές δοκιμασίας που βίωσε.

Η μάχη με την ασθένεια

Το Μάρτιο του 2020, στην πρώτη περίοδο της καραντίνας, έλαβε τη διάγνωση που άλλαξε τη ζωή του: «Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα». Χωρίς να κρύψει τίποτα, σημείωνε: «Όλο γκούχου-γκούχου ήμουν το τελευταίο διάστημα, πάνω από πενήντα χρόνια καπνίζω, και σας το λέω αυτό για να προσέχετε…». Μετά την αφαίρεση του μισού πνεύμονα, μπήκε σε θεραπείες που του προκάλεσαν κόπωση και αδυναμία, ωστόσο ο ίδιος δήλωνε: «Παραμέρισα τη σκιά της αρρώστιας», συνεχίζοντας να εργάζεται με τη γνωστή του δημιουργική δύναμη.

Νέες δοκιμασίες και η ήρεμη αποδοχή

Το 2022, εν μέσω ανοσοθεραπειών, ταξίδεψε στην Κύπρο για συναυλίες αφιερωμένες στα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Παρά τις προφυλάξεις, προσβλήθηκε από κορωνοϊό, γεγονός που επιδείνωσε την ήδη εύθραυστη υγεία του. «Ήμουν που ήμουν αδύναμος απ’ τις θεραπείες, άρπαξα και τον ιό στο αεροπλάνο…», θυμόταν χαρακτηριστικά. Στο βιβλίο του αφηγείται με ανθρώπινη τρυφερότητα τη νοσηλεία του, τη Μεγάλη Εβδομάδα, όταν οι γιατροί σκέφτονταν να τον μεταφέρουν στην εντατική. Η σκηνή που περιέγραψε αποκαλύπτει τη σεμνότητα και το μεγαλείο της ψυχής του: η στιγμή που, νιώθοντας ντροπή, άφησε τις νοσοκόμες να τον φροντίσουν, για να καταλήξει: «Ένιωσα σαν να μην έχει σημασία πια… Με πλύνανε, με σκέπασαν, κι είπαν “Χρόνια πολλά”. Είχε έρθει το Πάσχα».

Μέχρι το τέλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος παρέμεινε συνειδητός, αξιοπρεπής και γενναίος, αφήνοντας πίσω του όχι μόνο τραγούδια που σημάδεψαν εποχές, αλλά και ένα παράδειγμα ζωής γεμάτο φως, ειλικρίνεια και ανθρωπιά.

Πηγή