Πάνος Ρούτσι: «Αυτός είναι ο δρόμος που μου έμεινε, γιατί η απουσία του είναι κάτι που δεν θα γιατρευτεί ποτέ»

«Αυτός είναι ο δρόμος που μου έμεινε, γιατί η απουσία του είναι κάτι που δεν θα γιατρευτεί ποτέ»

Σήμερα Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, ο Πάνος Ρούτσι τοποθετήθηκε δημόσια μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε η εμφάνισή του στην εκπομπή της Άντζυς Λουπέσκου και ιδιαίτερα η φράση «ήταν γραφτό να φύγει ο γιος σου».

Σε ανάρτηση που έκανε στον λογαριασμό του στο Facebook, ο πατέρας του Ντένι –που έχασε τη ζωή του στο δυστύχημα των Τεμπών– περιγράφει πώς ο ίδιος βίωσε τη συγκεκριμένη συζήτηση, τονίζοντας ότι ο πόνος της απώλειας είναι συνεχής και πως κάθε δημόσια αναφορά στο παιδί του τον επηρεάζει βαθιά.

Η ανάρτηση του Πάνου Ρούτσι

Όπως έγραψε χαρακτηριστικά: «Τις τελευταίες ημέρες έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά σχετικά με τη συνέντευξη στην οποία συμμετείχα. Θέλω να τοποθετηθώ ξεκάθαρα, για να μην παρερμηνευτούν όσα ειπώθηκαν και για να καταλάβει ο κόσμος τη δική μου πρόθεση.

Στην εκπομπή μίλησα ως ένας πατέρας που έχασε το παιδί του και κουβαλάει έναν πόνο που δεν περιγράφεται. Η συζήτηση περιλάμβανε πράγματα που ειπώθηκαν από την καλεσμένη με βάση τη δική της οπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετώ μοιρολατρικές ή “προδιαγεγραμμένες” εξηγήσεις για τον χαμό του παιδιού μου. Ο Ντένι δεν “ήταν γραφτό” να φύγει. Έφυγε επειδή έγινε ένα έγκλημα, μια τραγωδία που δεν έπρεπε να έχει συμβεί.

Το μόνο που ήθελα και θέλω είναι να μιλήσω για το παιδί μου, για τον χαρακτήρα του, για τη δύναμή του και για τις δυσκολίες που πέρασε μικρός. Όλα αυτά τα είπα ως μια ανθρώπινη εξομολόγηση, όχι ως δικαιολόγηση ή ως αποδοχή κάποιας “μοίρας”. Αν μπορούσα να ακούσω μία φορά ακόμα τη φωνή του, θα έδινα τα πάντα.

Κατανοώ ότι κάποια λόγια μπορεί να ακούστηκαν άστοχα ή να παρεξηγήθηκαν, και γι’ αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ο μοναδικός λόγος που βρέθηκα στην εκπομπή ήταν για να μιλήσω ως πατέρας που ζητά αλήθεια και δικαίωση. Αυτός είναι ο δρόμος που μου έμεινε, γιατί η απουσία του είναι κάτι που δεν θα γιατρευτεί ποτέ.

Όχι για να αμφισβητήσω τον πόνο μου, ούτε τον πόνο κανενός άλλου γονιού. Ευχαριστώ όλους όσοι μου γράφετε, με στηρίζετε ή με διορθώνετε. Ο καθένας το κάνει από ενδιαφέρον και σεβασμό. Ο δρόμος για τη δικαίωση συνεχίζεται και εκεί θα με βρείτε».

Πηγή