Σαν σήμερα το 1991 – Έγκλημα στην Ιερά Οδό – Ο γιος που σκότωσε τη μάνα του με 30 μαχαιριές

Το άγριο έγκλημα που συγκλόνισε την Αθήνα σημειώθηκε την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου, όχι στους δρόμους, αλλά πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός διαμερίσματος στην Ιερά Οδό.

17 Νοεμβρίου 1991. Όπως κάθε χρόνο, το κέντρο είχε γεμίσει από αστυνομικές δυνάμεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Κανείς δεν περίμενε πως την ίδια ημέρα, η βία δεν θα ξεσπούσε στους δρόμους, αλλά μέσα σε ένα μικρό σπίτι που είχε κλειστή την πόρτα.

Η 63χρονη Π.Γ. ζούσε μόνη της σε διαμέρισμα στην Ιερά Οδό. Οι γείτονες τη χαρακτήριζαν συχνά «ιδιόρρυθμη». Δεν είχε παντρευτεί ποτέ, ήταν συνταξιούχος καθαρίστρια και διατηρούσε περιορισμένη επικοινωνία με τον 28χρονο γιο της, που φαινόταν σπάνια. Οι συναναστροφές της περιορίζονταν σε λίγες γειτόνισσες και ορισμένους συγγενείς.

Η γειτονιά ανέδειξε τις πρώτες υποψίες

Το μεσημέρι εκείνης της Κυριακής, οι κάτοικοι της πολυκατοικίας ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Το πρωί, η 63χρονη είχε κανονίσει να συναντήσει μια φίλη για ψώνια. Δεν εμφανίστηκε και δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Η ξαφνική εξαφάνιση ανησύχησε τη φίλη της, η οποία κάλεσε άμεσα την αστυνομία.

«Ήρθε ένα περιπολικό και ένας αστυνομικός πέρασε από το μπαλκόνι μου στο δικό της και κοίταξε από την μπαλκονόπορτα. Όλα ήταν στη θέση τους, ο αστυνομικός δεν διαπίστωσε τίποτα το ύποπτο και έφυγε», ανέφερε ο ιδιοκτήτης του διπλανού σπιτιού.

Παρόλα αυτά, οι ώρες περνούσαν και η 63χρονη δεν εμφανιζόταν πουθενά.

Η κατάθεση μιας γειτόνισσας μεγάλωσε την αγωνία: περίπου στις 12:30 είχε ακούσει δυνατούς θορύβους και χτυπήματα να έρχονται από το διαμέρισμα.

Το απόγευμα η αστυνομία πήγε ξανά στο σημείο, ενώ ενημερώθηκαν και οι συγγενείς της γυναίκας. Ο αδερφός της μαζί με έναν κλειδαρά έφτασαν για να ανοίξουν την πόρτα.

Κανείς δεν ήταν έτοιμος για αυτό που αντίκρισε όταν το διαμέρισμα ξεκλείδωσε.

Το λαχείο, οι υποψίες και οι 30 μαχαιριές

Η αναζήτηση δεν κράτησε πολύ. Η 63χρονη βρέθηκε νεκρή στο χολ, μέσα σε μια λίμνη αίματος. Τα πολλαπλά τραύματα στο σώμα της μαρτυρούσαν μια άγρια δολοφονία, που αναστάτωσε αμέσως τη γειτονιά.

Αρχικά, οι περισσότεροι νόμιζαν ότι επρόκειτο για ληστεία. Μόλις δύο μήνες νωρίτερα είχε κερδίσει 400.000 δραχμές στο ΛΟΤΤΟ — για την εποχή, ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσό. Όμως οι έμπειροι αστυνομικοί και τα ευρήματα στον χώρο οδήγησαν σε άλλο συμπέρασμα.

Ο δράστης είχε χτυπήσει το θύμα με πρωτοφανή μανία. Στο σώμα της εντοπίστηκαν 30 μαχαιριές: στο πρόσωπο, στον θώρακα, στην κοιλιά και στην πλάτη. Η πόρτα δεν έδειχνε παραβιασμένη και το σπίτι δεν ήταν αναστατωμένο, εκτός από μερικά σημεία που είχαν ερευνηθεί στοχευμένα. Όλα έδειχναν πως ο δολοφόνος γνώριζε καλά το σπίτι.

Οι αρχές άρχισαν να ερευνούν το στενό της περιβάλλον.

«Με είχε σκοτώσει χίλιες φορές, τη σκότωσα μία»

Η 63χρονη είχε συνταξιοδοτηθεί πριν από δύο χρόνια και είχε περιορισμένες συναναστροφές, γεγονός που διευκόλυνε την αστυνομία να συντάξει μια μικρή λίστα υπόπτων.

Την προσοχή των αρχών τράβηξε γρήγορα ο γιος της. Κλήθηκε στο τμήμα από την πρώτη κιόλας ημέρα. Απάντησε στις ερωτήσεις και, αφού δεν υπήρχε κάτι επιβαρυντικό, αφέθηκε ελεύθερος. Ωστόσο, μέσα στις επόμενες ημέρες προέκυψαν νέες μαρτυρίες που τον έφεραν ξανά στο προσκήνιο.

Τη δεύτερη φορά, δεν άντεξε την πίεση και εξομολογήθηκε τα πάντα. Όπως είπε, το πρωινό εκείνο πήγε να δει τη μητέρα του χωρίς καμία πρόθεση να της κάνει κακό. Της ζήτησε 5.000 δραχμές, τις οποίες του έδωσε. Έπειτα άρχισε να της μιλά για τα προβλήματά του, αλλά κατάλαβε πως δεν έδειχνε ενδιαφέρον. Αυτό τον εξόργισε.

Σε στιγμή «θολούρας», άρπαξε ένα μαχαίρι από την κουζίνα και τη χτύπησε ξανά και ξανά. Όταν συνειδητοποίησε τι είχε κάνει, ήταν ήδη αργά: είχε καταφέρει 30 μαχαιριές.

Τα δύο χτυπήματα στον θώρακα αποδείχθηκαν μοιραία. Πανικόβλητος, την άφησε στο πάτωμα και το έβαλε στα πόδια. Στον δρόμο πέταξε το μαχαίρι σε κάδο, ενώ λίγο αργότερα ξεφορτώθηκε και τα ματωμένα ρούχα του.

«Με είχε σκοτώσει χίλιες φορές, τη σκότωσα μία. Με κυνηγούσε από τότε που γεννήθηκα.

Πίστευα ότι έτσι θα ελευθερωθώ», είπε στους δημοσιογράφους βγαίνοντας από το τμήμα.

Όπως αποκάλυψε, τα παιδικά του χρόνια ήταν γεμάτα βία. Μέχρι τα τρία του ζούσε με τη μητέρα του στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Τον πατέρα του δεν τον γνώρισε ποτέ.

«Το μόνο που θυμάμαι είναι το ξύλο. Με χτυπούσε συνέχεια, οκτώ φορές τη μέρα. Άλλος θα είχε καταρρεύσει. Δεν ξέρω γιατί με γέννησε. Μου έδινε λίγη διατροφή και με άφηνε στα ορφανοτροφεία».

Οι δημοσιογράφοι που τον συνάντησαν περιέγραψαν έναν άνθρωπο ψυχρό, σχεδόν αδιάφορο, που έδειχνε αποκομμένος από όσα συνέβαιναν γύρω του. Οι τελευταίες του δηλώσεις το επιβεβαίωσαν:

«Ο σκοτωμένος δεν σκοτώνει. Κι εγώ είμαι ήδη νεκρός ψυχικά. Μη με ρωτάτε άλλο, για μένα τελείωσε. Αισθάνομαι ένα κενό. Δεν μετανιώνω, δεν χαίρομαι, τίποτα».

mixanitouxronou.gr

Πηγή