Κομοτηνή: Υιοθετήθηκε ο σκυλάκος που αυτοί που τον είχαν τον πέταξαν κλοτσηδόν νύχτα στο δρόμο
Διαφ.
Η ιστορία που αναφέρουν οι εθελοντές του Συλλόγου Αδέσποτοι Φίλοι Ξάνθης- Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Ζωοφιλικός Σύλλογος θα μπορούσε άνετα να έχει τον τίτλο “το σκουπίδι του ενός, ο θησαυρός του άλλου”.
Σε πολλές περιπτώσεις ζώων το βλέπουμε συχνά. Κάποιος αποφασίζει να ξεφορτωθεί-δυστυχώς αυτή είναι η λέξη- το σκύλο ή τη γατούλα του, για λόγους που πραγματικά δεν μας ενδιαφέρουν, βγαίνει από το σπίτι, παίρνει το αυτοκίνητό του και πηγαίνει κάπου να τα παρατήσει. Στην καλύτερη περίπτωση σε μέρος που έχει κόσμο. Στη χειρότερη στα βουνά και στις ερημιές.
Άλλοι πάλι το δένουν κάπου ώστε να το βρει και καλά κάποιος και να το πάρει. Άλλοι απλά το βγάζουν έξω από το σπίτι τους χωρίς να πάνε κάπου μακριά. Χωρίς να κάνουν ούτε ένα βήμα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το σκυλάκι που βλέπετε στις πιο κάτω φωτογραφίες. Ένα γλυκό και όμορφο αγόρι που κάποια στιγμή αυτοί που το είχαν στο σπίτι τους το πέταξαν σχεδόν κλοτσηδόν στις 11 και 30 τη νύχτα έξω. Όσο και αν φαντάζει παραμύθι, δυστυχώς δεν είναι.
Το ζώο φυσικά δεν ήταν μαθημένο από το δρόμο και καθόταν σε μια οικοδομή και έκλαιγε. Η σκληρότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Έτσι για άλλη μια φορά κλήθηκαν οι εθελοντές των Αδέσποτοι Φίλοι Ξάνθης- Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Ζωοφιλικός Σύλλογος να σώσουν το ζώο. Να σώσουν ακόμα, για να είμαστε σαφείς, ένα ζώο. Λίγο αργότερα, στις 12 τα μεσάνυχτα, πήγαν στο σημείο και το πήραν.
Το τι συνέβη, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, δεν έχει πλέον σημασία καθώς το σκυλί στάθηκε τυχερό γιατί βρήκε σπίτι. Ένα άλλο σπίτι όπου θα το αγαπούν και θα ξεχάσει αυτά που πέρασε. Γιατί αν φτάσεις στο σημείο να το πετάς νύχτα στο δρόμο, καταλαβαίνεις τι μπορεί να συνέβαινε μέσα στο σπίτι.
Ο σκυλάκος βρίσκεται πλέον στο σπίτι ενός ζευγαριού, φοιτητές και γνωστά παιδιά και ξεκινάει μια δεύτερη ζωή έχοντας μια δεύτερη ευκαιρία. Τα παιδιά αυτά πλέον ζουν και εργάζονται στην Κομοτηνή.
Μπράβο τους που θέλησαν να ανοίξουν τις πόρτες του σπιτιού τους για αυτό το ταλαιπωρημένο και πληγωμένο ζώο. Και φυσικά μπράβο και στους εθελοντές. Αν δεν υπήρχαν οι εθελοντές, το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναλέμε, κανένα ζώο δεν θα σωζόταν. Ποιος θα το έσωζε;
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Πηγή